Penyelamatan ruang terkurung ialah sejenis operasi menyelamat teknikal yang melibatkan penyelamatan dan pemulihan mangsa yang terperangkap dalam suatu ruang terkurung atau di tempat yang hanya boleh diakses melalui ruang terkurung, seperti bilik kebal bawah tanah, silo penyimpanan, tangki simpanan atau pembetung.Penyelamatan ruang terkurung boleh menjadi mencabar secara teknikal disebabkan oleh persekitaran tempat menyelamat. Ruang terkurung selalunya sempit lalu menghalang akses mudah oleh penyelamat. Mereka biasanya sama ada tidak kurang diterangi cahaya, jadi penyelamat mesti menyediakan sumber cahaya mereka sendiri. Akhir sekali, ruang terkurung selalunya mengandungi bahan berbahaya dalam bentuk cecair atau gas yang boleh membahayakan atau membawa maut kepada manusia.Bahaya ini boleh membawa maut kerana ia mewujudkan tingkap terhad untuk melakukan penyelamatan. Satu peraturan am ialah selepas empat minit tanpa oksigen, seseorang dalam ruang terkurung mungkin akan mengalami asfiksia yang mengakibatkan kerosakan otak atau kematian.[1] Keperluan mendesak untuk menyelamatkan seseorang dari ruang terkurung sering membawa kepada percubaan menyelamat tanpa persediaan rapi. Dua pertiga daripada semua kematian yang berlaku dalam ruang terkurung adalah disebabkan oleh cubaan menyelamatkan orang lain.[1]